Idzie wiosna, w Paryżu strajkują emeryci. Najniższe emerytury wynoszą we Francji trochę powyżej tysiąca euro i za to nie da się żyć.
W Polsce strajkują nauczyciele, nie będą prowadzić lekcji a kucharki w przedszkolach nie będą przedszkolakom gotować. A przedszkolak głodny to przedszkolak zły, nie wiadomo co takiemu może przyjść do głowy.
Uczniowie zamiast lekcji będą mieli pogadanki obywatelskie, na których strajkujący nauczyciele będą wyjaśniać, dlaczego strajkują i dlaczego obecna reforma oświaty jest do dupy, a wcześniejsza do dupy nie była.
Natomiast w szkołach, których nauczyciele strajku nie popierają, też będą pogadanki obywatelskie na których nauczyciele będą uczniom wyjaśniać, dlaczego obecna reforma oświaty do dupy nie jest a poprzednia była jak najbardziej.
Pan Przewodniczący ZNP Broniarz apeluje do rodziców aby w ogóle nie posyłali dzieci na lekcje, zwłaszcza do tych szkół, które nie strajkują, co jest o tyle zrozumiałe, że większość szkół jednak nie strajkuje a przecież strajk w tych szkołach nie może przejść bez echa. Pan Przewodniczący Broniarz doskonale rozumie, że nauczyciele powinni być dla uczniów a nie odwrotnie, ale co zrobić, zwłaszcza kiedy na Przewodniczącego Broniarza naciska kadra nauczycielska, pewnie głównie ta, która pojawiła się w szkołach po likwidacji komitetów partyjnych i służby bezpieczeństwa. W odróżnieniu od wielu innych zawodów, środowisko nauczycielskie po 90 roku nie tylko się nie oczyściło, ale wręcz zamuliło komunistycznymi złogami.
Oczywiście gdyby strajkujący nauczyciele zarabiali z grubsza przynajmniej tyle, ile wynosi najniższa emerytura w Paryżu, może by nie sięgali po tak drastyczne formy protestu i nie wciągali w to uczniów. Wówczas paryscy emeryci byliby w swoim proteście osamotnieni. Niestety, na to na razie raczej się nie zanosi.
